ชื่อท้องถิ่น: หวาย
ชื่อสามัญ: Rattan
ชื่อวิทยาศาสตร์: Calamus caesius Blume
ชื่อวงศ์: Palmae
ลักษณะวิสัย/ประเภท: ไม้เถา
ลักษณะพืช:    ลักษณะที่ดีเด่นของหวาย เป็นพืชทนแล้งได้ดี อีกทั้งยอดอ่อนของหวายนำมาปรุงอาหารได้หลายชนิด ยอดใหม่ที่แทงขึ้นมา มีลักษณะคล้ายยอดมะพร้าว ถ้าไม่ตัดออกขาย จะเลื้อยเป็นเครือยาว ลำต้นและกาบใบมีหนาม รากเป็นระบบรากแขนง ดอกช่อประกอบด้วยกลุ่มแขนงช่อดอก ดอกไม่สมบูรณ์เพศ จะสร้างช่อดอกออกจากลำต้นส่วนที่มีกาบหุ้ม เปลือกผลมีลักษณะเป็นเกล็ดซ้อนทับกันเป็นชั้นๆ ผลค่อนข้างกลม ผลอ่อนสีเขียวเมื่อแก่จะเปลี่ยนเป็นสีขาว
   หวายนับว่าเป็นพืชในตระกูลพืชใบเลี้ยงเดี่ยวตามธรรมชาติ ที่พบในป่าธรรมชาติตามชนบทมีหนามแหลม ทั้งส่วนของกาบใบ ขอบใบ เส้นกลางใบ จะมีลักษณะเป็นไขผงสีขาตาม กาบใบมีเนื้อหนา ใช้เมล็ดทำพันธุ์ ใบมีสีเขียวเจริญเติบโตได้ ตลอดทั้งปี มีรากจำนวนมากจึงสามารถหาอาหารและน้ำได้เอง
การเก็บเกี่ยว จะเริ่มเก็บเกี่ยวได้เมื่อหวายมีอายุ 10 - 14 เดือน หลังย้ายลงปลูกในแปลง โดยจะตัด 2 - 3 อาทิตย์ต่อครั้ง
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterShare with friendsPrint this page

Facebook Like