ชื่อสามัญ เหียง
ชื่อวิทยาศาสตร์ Dipterocarpus obtusifolius
วงศ์ DIPTEROCARPACEAE
แถวอีสานเรียก “ดอกชาด” ภาคกลางเรียก “ดอกเหียง” มองๆ ดูก็เหมือนกังหัน
ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงแบบสลับกัน ใบรูปไข่ ขนาดของใบ 10-15 x 20-25 เซนติเมตร ฐานใบ และปลายใบกลม เนื้อใบหนา และมีขนสีน้ำตาลปกคลุมหนาแน่น พื้นใบจีบเป็นร่องแบบรางน้ำบริเวณเส้นแขนงใบ ใบแก่หลังใบค่อนข้างเกลี้ยง ยอดอ่อนมีขนสีน้ำตาลปกคลุม หูใบลักษณะเป็นกาบหุ้ม
ดอก เป็นช่อสั้นๆ แบบช่อแยกแขนง เกิดระหว่างง่ามใบค่อนไปทางปลายกิ่ง ช่อดอกมีกาบหุ้มเมื่อยังอ่อน มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ โคนเชื่อมติดกันเป็นรูปถ้วย กลีบดอก 5 กลีบ โคนกลีบซ้อนทับกัน ปลายกลีบบิดเวียนแบบกังหัน ดอกสีชมพูเข้ม
